Axel Springer SE, Politico, ρωσικό πετρέλαιο, ορυκτά καύσιμα - Και η ελληνική «βαριά βιομηχανία»

Ο πολυεθνικός Όμιλος Axel Springer με έδρα τη Γερμανία, είναι μια παραδοσιακή, πολύ συντηρητική «εθνικολαϊκή» αυτοκρατορία Μέσων Ενημέρωσης. Η  Bild, η πιο εθνικολαϊκίστικη ταμπλόιντ στην ευρωπαική ήπειρο, η πιο σοβαρή Welt, ο Merkur,  από το 2014 το «έγκυρο» αγγλόγλωσσο Politico, ανήκουν στη φαρέτρα του. Η Κωνσταντινουπολίτικη Χουριέτ διατηρεί στενούς δεσμούς με τον Όμιλο.

Ο Όμιλος Axel Springer ήταν ανέκαθεν το δημοσιογραφικό προπύργιο της «σκληρής Δεξιάς» στη Γερμανία. 'Ηδη από τα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου και εντεύθεν χαρακτηριζόταν επίσης από ακραιφνώς φιλοαμερικανική ή από αυτό που συνήθως ονομάζεται φιλο-«Δυτική» κατεύθυνση. Για τον παραδοσιακό Όμιλο Axel Springer ο «εξωτερικός εχθρός» ήταν πάντα στα «ανατολικά». Οι «εσωτερικοί», ο ενδογερμανικοί «εχθροί», ήταν οι αριστεροί, οι κομμουνιστές, οι Σοσιαλδημοκράτες, τα κινήματα νεολαίας, ο Βίλλυ Μπραντ, ο Χέλμουτ Σμιτ, μέχρι και οι αντιναζιστές αντίπαλοι των αναθεωρητών στην περίφημη Διαμάχη των Ιστορικών.
Όμως, από τα μέσα της δεκαετίας του 2010, ο Όμιλος Axel Springer άρχισε να στρέφει τα πυρά εναντίον εκείνης της μερίδας της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης CDU που χαρακτηρίζονται ως μετριοπαθείς συντηρητικοί. Εκείνη την εποχή, με την «στροφή 180 μοιρών» της Άνγκελα Μέρκελ και αναγγελία της εγκατάλειψης της ατομικής ενέργειας ως ηλεκτροπαραγωγού πηγής (ορόσημο ήταν το δυστύχημα στη Φουκουσίμα, 2011), με τον χειρισμό της χρηματοπιστωτικής κρίσης χωρίς «εξώσεις» ή αποχωρήσεις από την Ευρωζώνη, και στη συνέχεια με την μεταναστευτική κρίση (2015), η μερίδα αυτή προσωποποιήθηκε στην τότε καγκελάριο Μέρκελ. 

Σύμφωνα με αποκαλύψεις των New York Times, ο Διεθύνων Σύμβουλος του Ομίλου Ματίας Ντέπνερ (Döpfner) τον Μάρτιο του 2021 (επί καγκελαρίου Μέρκελ) χαρακτήρισε την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας ως «νέο αυταρχικό κράτος τύπου Ανατολικής Γερμανίας», υιοθετώντας την ακροδεξιά θεωρία συνωμοσίας για τους περιορισμούς του COVID-19. Η Washington Post αποκάλυψε ένα email του Ντέπνερ πρός Αμερικανούς εκτελεστικούς συναδέλφους του πριν από τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ του 2020, στο οποίο εξέφραζε την επιθυμία για επανεκλογή του Τραμπ. «Η νέα ιδιοκτήτρια του Politico είναι εδώ και δεκαετίες πρωταθλήτρια στην παραμόρφωση της δημοσιογραφικής ηθικής για χάρη ακροδεξιών πολιτικών στόχων», έγραψε το Foreign Policy Magazine (6.1.2022). Τέλος, η εφημερίδα Zeit τον Απρίλιο του 2023 αποκάλυψε θέσεις του ιδίου για διάφορα ζητήματα «συνωμοτικά» εκφρασμένες σε επιλεγμένα άτομα: Σύμφωνα με τον επικεφαλής του Ομίλου Axel Springer, η Άνγκελα Μέρκελ είναι «το καρφί στο φέρετρο της δημοκρατίας», «είναι καλό που συμβαίνει η κλιματική αλλαγή» και «αξίζει περιφρόνηση στις ελίτ της Γερμανίας», εκτός φυσικά από τον ίδιο και τους φίλους ή συνεργάτες του.

Ταυτόχρονη με την κρίση του Covid ήταν η μακρά διαδικασία αποχώρησης της Άνγκελα Μέρκελ από την πολιτική και η αποτυχία των στενών πολιτικών φίλων της να κρατήσουν υπό την ηγεσία τους το κόμμα της γερμανικής Χριστιανοδημοκρατίας (CDU). «Της άρεζε να περιβάλλεται από επιστήμονες», ήταν ο πολιτικός επικήδειος στην Μέρκελ από τον Robin Alexander, τον επίσημο «επιτηρητή» της για λογαρισμό του Ομίλου. Στα στερεότυπα του λαϊκισμού η επιστήμη είναι πάντα κακό πράγμα.

Καθώς αποχωρούσε από το πολιτικό προσκήνιο η Μέρκελ, ο Όμιλος Axel Springer αναγόρευσε σε θανάσιμους πολιτικούς «εχθρούς» το κόμμα των Πρασίνων και τα κινήματα υπέρ της προστασίας του κλίματος.
Ένας συνδυασμός της ρητορικής των αναρχοκαπιταλιστών και αναρχοφιλελεύθερων Libertarians των ΗΠΑ με θεωρίες συνωμοσίας της λαϊκίστικης «αντισυστημικής» Ακροδεξιάς, έγινε το σήμα κατατεθέν αυτής της «πολιτισμικής πάλης». Σκληροί ιδεολόγοι υποτίθεται, δημοσιογράφοι που χρημάτισαν επί χρόνια σε διευθυντικές θέσεις ή ως νέοι στο επάγγελμα ατσαλώθηκαν ιδεολογικά μέσα στον Όμιλο Axel Springer όπως π.χ. ο αρχισυντάκτης της εφημερίδας Die Welt Ουλφ Πόσαρντ (Ulf Poschardt), δεν δίστασαν να καταγγείλουν ως «Καλβινιστές» και ως «διαπλεκόμενους με επιχορηγούμενες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις» εκείνους «που νομιμοποιούν την κυβερνητική παρέμβαση στην ατομική ελευθερία των πολιτών, χρησιμοποιώντας ανώτερους ηθικούς στόχους». Μερικοί από αυτούς τους ιδεολόγους είχαν άλλοτε διακριθεί ως στελέχη της «πολύ ριζοσπαστικής Αριστεράς». Όπως π.χ. ο Τόμας Σμιντ. Από εξέχων αναρχοαριστερίστας μεταλλάχθηκε σε ακρογωνιαίο λίθο του Ομίλου Axel Springer και ανέλαβε την καθοδήγηση της αντι-Σοσιαλδημοκρατικής και αντι-Πράσινης σταυροφορίας του Ομίλου· ο Σμιντ διετέλεσε για πολλά χρόνια αρχισυντάκτης, μετά εκδότης του υποομίλου της Welt.
Από την ολομέτωπη επίθεση εναντίον του «Πράσινου πνεύματος της εποχής» δεν γλύτωσε ούτε η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν ως Πρόεδρος της Ευρωπαικής Επιτροπής και ως υποψήφια για δεύτερη θητεία. Αναμενόμενο, διότι η φον ντερ Λάιεν σε συνεργασία με τον Ολλανδό Σοσιαλιστή Επίτροπο Τίντεμανς, πολιτικό που συμπράττει εκλογικά με το ολλανδικό Πράσινο Κόμμα, ήταν η Πρόεδρος που προώθησε το πιο εμβληματικό εγχείρημα της ΕΕ της τελευταίας δεκαετίας: Την Πράσινη Νέα Συμφωνία.
Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν «έχει πάρει λάθος δρόμο» και ελίσσεται για να κερδίσει χρόνο, λένε άσπονδοι κομματικοί συνοδοιπόροι της. Αντίθετα με την εχθρότητα προς την πολιτικό του CDU και πρώην Υπουργό Άμυνας, η προβολή της σταλινίστριας πολιτικού των δεκαετιών 1990-2000 Ζάρα Βάγκενκνεχτ στα Μέσα του Ομίλου Axel Springer τώρα βγάζει μάτι. Οι σκληροί φιλο-«Δυτικοί» συντάκτες του Ομίλου Axel Springer συνεννοούνται πολύ καλά με την Γερμανίδα πρώην συμπρόεδρο της κοινοβουλευτικής ομάδας του Κόμματος της Αριστεράς (Die Linke). H Βάγκενκνεχτ ορκίζεται πίστη μέχρι Δευτέρας Παρουσίας στα ορυκτά καύσιμα, εμπνέεται από τους οικονομολόγους - πατέρες του παλιού καλού γερμανικού ορντοφιλελευθερισμού και «κατανοεί» όσο κανείς συνάδελφος της τον Πούτιν (Putinversteher). Μαζί με την γνωστή και μη εξαιρετέα AfD, είναι η πιο δηλωμένη εχθρός των Πράσινων, της Πράσινης Νέας Συμφωνίας, φυσικά και της Ουκρανίας, η οποία δεν έχει φυσικό αέριο ή πετρέλαιο να πουλήσει στη Γερμανία, σε αντίθεση με τον εισβολέα.
Τί διάολο συνέβη σ΄ αυτούς τους σκληρούς φιλο«Δυτικούς» ιδεολόγους;

Γ. Ρ.

Από την διαδικτυακή έκδοση (14.9.2024) της Welt, της «σοβαρής» του Ομίλου Axel Springer, άκρως «φιλοδυτικής», πάντα  φιλο-CSU και τελευταία φιλο-BSW («Bündnis Sahra Wagenknecht» - η προσωποπαγής «Ένωση της Ζάρα Βάγκενκνεχτ»): «Εν τω μεταξύ, στα μπορντέλα το 50 % είναι Ουκρανές» και «Η μισή Ευρώπη μποϋκοτάρει τον Όρμπαν, κι έτσι η ίδια μπλοκάρει τον εαυτό της»

Μεγαλύτερος μέτοχος της της μητρικής Axel Springer SE, με 36 % των μετοχών, είναι σήμερα η επενδυτική εταιρεία συμμετοχών (Hedge Fund) της Νέας Υόρκης Kohlberg Kravis Roberts & Co, εν συντομία KKR. Στο χαρτοφυλάκιο της KKR ανήκουν επενδύσεις αξίας άνω των 510 δισεκατομμυρίων δολαρίων παγκοσμίως, Σύμφωνα με την εφημερίδα Guardian η ΚΚR είναι μια από τις 3 επενδυτικές εταιρείες παγκοσμίως με το πιο «βρώμικο» επενδυτικό προφίλ. To 78 % του χαρτοφυλακίου της είναι τοποθετημένο σε εταιρείες που εξορύσσουν, διυλίζουν και μεταφέρουν ορυκτά καύσιμα, κυρίως πετρέλαιο και φυσικό αέριο. 

Μεταξύ άλλων: Από έρευνα του Lloyd's List (από τα μεγαλύτερα και παλαιότερα ναυτιλιακά περιοδικά) που παρουσίασε η Berliner Zeitung (14.6.2023), προέκυψε ότι η KKR χρηματοδότησε μίσθωση leasing για επτά δεξαμενόπλοια, που αγοράστηκαν και διαχειρίζονται από ελληνικές ναυτιλιακές εταιρείες προκειμένου να χρησιμοποιθούν για το εμπόριο ρωσικού πετρελαίου. Μεταξύ αυτών ήταν ένα πλοίο που, σύμφωνα με δημοσίευμα των New York Times, προσπάθησε να κρύψει τη θέση του ενώ φόρτωνε στο ρωσικό λιμάνι Κόσμινο, ανατολικά του Βλαδιβοστόκ. 

'Οπως δείχνουν οι βάσεις δεδομένων πλοίων, όλα τα δεξαμενόπλοια αγοράστηκαν μεταξύ Νοεμβρίου 2022 και Φεβρουαρίου 2023 (δηλαδή αρκετά μετά την έναρξη του πολέμου), με μισθώσεις Leasing που χρηματοδοτήθηκαν μέσω εταιρειών στις οποίες επενδύει η KKR Credit, θυγατρική της KKR. Οι εταιρείες εμφανίζονται ως οι εγγεγραμμένοι ιδιοκτήτες, ενώ οι μισθωτές ή οι δανειολήπτες εμφανίζονται ως ιδιοκτήτες χρήσης που διαχειρίζονται τα δεξαμενόπλοια, πρόσθεσε το Lloyd's List.

Σύμφωνα με την έρευνα της Michelle Wiese Bockmann στο Lloyd's List, ένα από τα πλοία είναι το «Alma» (δεξαμενόπλοιο τύπου Aframax με αριθμό εγγραφής ΙΜΟ 9235892), του οποίου ο εγγεγραμμένος ιδιοκτήτης είναι η εταιρεία Dylan Maritime 5 DAC με έδρα την Ιρλανδία, στην οποία η KKR συμμετέχει μέσω του ομίλου Maples με έδρα τα νησιά Κέιμαν.
Αυτό το  δεξαμενόπλοιο το εκμεταλλεύεται και διαχειρίζεται η ναυτιλιακή εταιρεία Zenaida Seaways με έδρα τον Πειραιά, η οποία χρησιμοποιεί σημαία Λιβερίας. Αγοράστηκε τον Νοέμβριο του 2023 και δραστηριοποιήθηκε αμέσως για τη μεταφορά ρωσικού πετρελαίου, φορτώνοντας αρχικά ένα φορτίο αργού πετρελαίου από το λιμάνι Primorsk της Βαλτικής Θάλασσας, σύμφωνα με τα δεδομένα παρακολούθησης πλοίων.

Σύμφωνα με την έρευνα της Lloyd's List, άλλα δεξαμενόπλοια χρηματοδοτούμενα από την KKR για μεταφορά ρωσικού πετρελαίου είναι τα μεσαίου εκτοπίσματος «Antares I», «Sokhrina», «St. Andrew», «Stratilatis» και «Olympic Glory». Αποτελούν μέρος ενός στόλου 26 πλοίων για τα οποία η KKR παρείχε χρηματοδοτική μίσθωση, σύμφωνα με την ανάλυση του Lloyd's List.

Το Lloyd's List γνωστοποίησε την έρευνα στην KKR και στις ναυτιλιακές εταιρείες που διαχειρίζονται τα πλοία, συμπεριλαμβανομένης της μισθώτριας Flynn Ventures Limited, η οποία εκμεταλλεύεται 13 πλοία. Η Flynn Ventures παραδέχτηκε την ακρίβεια των αποτελεσμάτων της έρευνας και δήλωσε ότι όλα τα δεξαμενόπλοια του στόλου της που πραγματοποιούσαν ταξίδια με αργό πετρέλαιο και προϊόντα πετρελαίου ρωσικής προέλευσης συμμορφώνονται με τις κυρώσεις και διαθέτουν τα απαιτούμενα πιστοποιητικα

Ένας αρμόδιος της ναυτιλιακής επιχείρησης, το όνομα του οποίου είναι γνωστό στην Berliner Zeitung, δήλωσε στην εφημερίδα 

«Ενώ  πριν από τον πόλεμο το κέρδος που έβγαινε ημερησίως  από ένα μεγάλο δεξαμενόπλοιο ήταν  50.000 δολάρια, μερικές φορές τέτοιοι σκοτεινοί στόλοι (Dark Fleets) κερδίζουν από καθένα πλοίο έως και 300.000 δολάρια την ημέρα».

Όπως είχαν συμφωνήσει τα κράτη της G7, οι συναλλαγές με τη Ρωσία δεν απαγορεύονται, εφόσον για κάθε φορτίο τηρείται το ανώτατο όριο τιμής πώλησης του πετρελαίου των 60 δολαρίων ΗΠΑ και εφόσον δεν εμφανίζεται ως επιχειρηματικός εταίρος κανένα άτομο που έχει συμπεριληφθεί στις λίστες κυρώσεων. Όμως, σύμφωνα με τον ίδιο αρμόδιο, για ηθικούς λόγους, οι πολιτικοί και οι περισσότερες γερμανικές και δυτικές ναυτιλιακές εταιρείες συμφωνούν - στα λόγια -  να μην γεμίζουν το πολεμικό ταμείο του Πούτιν κάνοντας τέτοιες ή άλλες μηχανορραφίες. Π.χ. με μεταφορτώσεις στον Λακωνικό Κόλπο

Ωστόσο, αυτές που ο συνομιλητής της Berliner Zeitung αποκαλεί «βρώμικες συναλλαγές» δεν περιορίζονται στις επιχειρηματικές δραστηριότητες. Το ανώτερο στάδιό της το βλέπουμε στο αποπροσανατολιστικό νέφος των Μέσων Ενημέρωσης και στον βάλτο της λαϊκίστικης πολιτικής, τόσο της «εναλλακτικής» ή «αντισυστημικής», όσο και μερικών επίδοξων μιμητών της, κατά παράδοση «σοβαρών συντηρητικών» ή «πολύ δημοκρατικών φιλελεύθερων».

Αυτές τις «βρώμικες συναλλαγές», στις μπίζνες και στα Μέσα, τις βλέπουν στη Βρετανία, o Guardian και το Lloyd's List, το εξειδικευμένο  στα ναυτιλιακά θέματα. Τις βλέπουν στη Γερμανία, ο Spiegel, η Berliner Zeitung...

Στην Ελλάδα ποιοί τις βλέπουν; Τα παραδοσιακά δημοκρατικά Μέσα; Τα φιλο-Ευρωπαϊκά, φιλο-«Δυτικά»; Τα φιλοαμερικανικά; Τα πιο ριζοσπαστικά και αριστερά;*

Να πούμε και ένα άλλο με τον Τοτό; Γελάνε και οι γάτες στα κεραμίδια.

* Εφημερίδα των Συντακτών: Αναδημοσιεύσεις και λήψεις από τον ιστότοπο Politico. 

Το Politico ανήκει στον Όμιλο ΜΜΕ Axel Springer SE. Το πλειοψηφικό πακέτο μετοχών του Ομίλου αυτού κατέχεται από το hedge fund ΚΚR. Η ερευνητική δημοσιογραφία και η εφημερίδα Guardian απέδειξαν ότι το επενδυτικό σχήμα ΚΚR είναι απολύτως εξειδικευμένο στην χρηματοδότηση της ναυτιλιακής μεταφοράς πετρελαιοειδών, ρωσικών και άλλων.  

Ο κόσμος το 'χει τούμπανο, όμως μερικά  α λα Γκρέκα «φόβητρα του καπιταλισμού» κάνουν πως δεν ξέρουν τι τρέχει και μυρίζει στον Σαρωνικό. Και καμαρώνουν για τις πηγές της (αριστερής υποτίθεται) προπαγανδιστικής τους προσπάθειας.

Εδώ και πολύ καιρό, το copy-paste από το Politico του πετρελαιο-Hedge-fund ΚΚR και της παλαιογερμανικής Axel Springer SE έχει γίνει καθημερινή συνήθεια στα ΜΜΕ τα προσκείμενα στην «όλη Ριζοσπαστική Αριστερά».

 

Η Διακυβέρνηση στην ΕΕ - Στον καιρό του Ουκρανικού πολέμου και της κλιματικής κρίσης

ΠΗΓΕΣ:

 

Nina Lakhani: «Private equity still investing billions in dirty energy despite pledge to clean up» - The Guardian, 14 9.2022

 

Jesko zu Dohna, «Das schmutzige Russland-Geschäft von Axel-Springer-Gesellschafter KKR» -  Berliner Zeitung,  8 Jun 2023

 

Michelle Wiese Bockmann: «Hedge fund KKR provided lease financing for Russia-spoofing tanker» - Lloyd's List; 8 Jun 2023  

 

Christian Stöcker: «Was Springer, Schäffler, Spahn und Wagenknecht gemeinsam haben» - Der Spiegel, 30.04.2023

 

Kendo Nagasaki: «How An American Hedge Fund Could Be Breaking the Law - Funding Both Hezbollah and The Dark Fleet», 2.1. 2024

 

Sarah Hucal: Der «Putinversteher» geht um die Welt - Deutsche Welle, 09.04.2022 

Massive disinformation campaign is slowing global transition to green energy - UN says a global ‘backlash’ against climate action is being stoked by fossil fuel companies (Fiona Harvey, The Guardian, 8.8.2024)