Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2025

Ρωσία και τώρα οι ΗΠΑ επιτίθενται συντονισμένα εναντίον της ΕΕ - Ο ευρωπαϊκός Τύπος για την νέα αμερικανική στρατηγική εθνικής ασφάλειας

Η
«από εδώ» πλευρά:
The Independent (ΗΒ): Ο Τραμπ θέλει να υπονομεύσει την ΕΕ
«[...] Ωστόσο, η  κύρια ανησυχία, είναι ότι η βαθιά συμπάθεια του Τραμπ για τη Ρωσία και η αποφασιστικότητά του να καταλήξει σε οποιαδήποτε συμφωνία - όσο τραγελαφική κι αν είναι - θα οδηγήσει είτε στην αποτυχία των διαπραγματεύσεων, με την Αμερική να εγκαταλείπει πλήρως την Ουκρανία και να χαλαρώνει τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας, είτε σε μια συμφωνία που θα ικανοποιεί σχεδόν πλήρως τις απαιτήσεις του Κρεμλίνου, αφήνοντας την Ουκρανία, άλλα ευρωπαϊκά κράτη και το ίδιο το ΝΑΤΟ σε καταστροφική θέση.
Τέτοιοι φόβοι ενισχύονται περαιτέρω από τη νέα στρατηγική ασφαλείας των ΗΠΑ. Το έγγραφο αποκαλύπτει ότι η αποδυνάμωση των δημοκρατικά εκλεγμένων, φιλελεύθερων ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, η υπονόμευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η αποτροπή της διεύρυνσης του ΝΑΤΟ αποτελούν μέρος της πολιτικής των ΗΠΑ. Αντί να αντιμετωπίζει τους Ευρωπαίους συμμάχους της ως κυρίαρχους εταίρους με κοινές αξίες, η κυβέρνηση Τραμπ θα προτιμούσε να γίνουν κάτι σαν την Ουγγαρία».
 
El País
(Ισπανία): Συντονισμένη επίθεση εναντίον της ΕΕ 
«[...] Η ρωσική επιχείρηση υπονόμευσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει εισέλθει σε  νέα φάση. Πρόκειται για μια κεντρικά διευθυνόμενη και «κάθετα» διαρθρωμένη εκστρατεία με στόχους την αποδυνάμωση των θεσμών, την χειραγώγηση του τρόπου με τον οποίο αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα οι πολίτες, τον επηρεασμό των πολιτικών και κοινωνικών διαδικασιών και την πόλωση του πληθυσμού. Υπάρχει ένα σαφές αφήγημα: Η ΕΕ είναι ένα αδύναμο λείψανο, κομματιασμένο από εσωτερικές διαιρέσεις (Ανατολή-Δύση, Βορράς-Νότος, εθνική κυριαρχία απέναντι στις εξουσίες των Βρυξελλών). Είναι στα πρόθυρα της κατάρρευσης εξαιτίας οικονομικών, ενεργειακών και μεταναστευτικών κρίσεων. [...]
Σε αυτό έρχεται να προστεθεί η νέα στρατηγική εθνικής ασφάλειας της κυβέρνησης Τραμπ, στην οποία [οι Αμερικανοί] ισχυρίζονται ότι η ευρωπαϊκή ήπειρος υπονομεύει την δημοκρατία, ότι η ΕΕ και το ΝΑΤΟ είναι υπεύθυνα για την παράταση του πολέμου στην Ουκρανία και ότι η Ευρώπη βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης εξαιρίας της μετανάστευσης και της μείωσης του πληθυσμού[...]
Θα χρειαστούμε ένα σύστημα Μέσων Ενημέρωσης ισχυρό και αλληλέγγυο [με αλληλεγγύη που υπερβαίνει τα σύνορα των χωρών-μελών της ΕΕ], ικανό να συνεργαστεί με πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα για μια συντονισμένη μεγάλη εκστρατεία, προκειμένου να καταστούν οι πολίτες ικανοί να αντισταθούν σε τέτοιες εκστρατείες».
 

De Volkskrant (Ολλανδία): Οι ΗΠΑ θέλουν να αποδυναμώσουν την Ευρωπαϊκή Ένωση
«
[...] Ως τυπικός λαϊκιστής, αναποδογυρίζει την πραγματικότητα. Ένας Πρόεδρος ο οποίος επιχείρησε να νοθεύσει το αποτέλεσμα των εκλογών στην δική του χώρα, παρότρυνε σε εισβολή στο Καπιτώλιο, καταπάτησε το κράτος δικαίου, δαιμονοποίησε τους πολιτικούς αντιπάλους του και προσπάθησε να τους διώξει ποινικά, τώρα κατηγορεί την Ευρώπη ότι υπονομεύει την δημοκρατία [...]
Οι Αμερικανοί δεν θέλουν να ασχοληθούν με τις εσωτερικές υποθέσεις του αστυνομικού κράτους της Ρωσίας, αλλά ενδιαφέρονται πολύ για την κατάσταση στις ευρωπαϊκές δημοκρατίες. Δηλώνουν ανοιχτά ότι θα υποστηρίξουν «πατριωτικά» κόμματα. Η πρόθεση είναι σαφής. Όπως και η Ρωσία, προσπαθούν να ενισχύσουν τον λαϊκιστικό εθνικισμό, προκειμένου να αποδυναμώσουν την Ευρωπαϊκή Ένωση [...]
Επομένως η Ευρώπη έχει μπροστά της ένα δύσκολο έργο. Δεν μπορεί πια να βασίζεται στις ΗΠΑ και πρέπει να γίνει ανεξάρτητη το συντομότερο δυνατόν. Εμποδίζεται όμως από τους λαϊκιστές, τους οποίους υποστηρίζει η Αμερική».
 
Neue Osnabrücker Zeitung: Η κυβέρνηση Τραμπ θέλει να καταστρέψει την ΕΕ
«[...] Η κυβέρνηση Τραμπ τα έχει σπάσει με την Ευρώπη και, ακριβώς όπως κάνει ο Βλαντίμιρ Πούτιν, εργάζεται για την καταστροφή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στις Βρυξέλλες, συνεχίζουν να προσκολλώνται στο μάντρα ότι η Αμερική είναι ο σημαντικότερος σύμμαχος της Ευρώπης. Όμως αυτό δεν μπορεί να κρύψει το σοκ ότι επίσημης ανακήρυξης [της ΕΕ] ως εχθρού. Τώρα πια, η  Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ευπρόσδεκτη μόνον ως αγοραστής αμερικανικού αερίου προερχόμενου από σχιστολιθική εξόρυξη (fracking). Όπου η ΕΕ εμποδίζει τις επιχειρηματικές συναλλαγές του Τραμπ και των φίλων του (λόγου χάρη όσον αφορά την προστασία προσωπικών δεδομένων έναντι της Meta και άλλων τεχνο-εταιρειών), πολεμιέται [...]»
 
Schwäbische Zeitung:
Χρειαζόμαστε επιτέλους μια Ευρώπη με αυτοπεποίθηση και ικανότητα να δρα
«[...] Η Ευρώπη πρέπει να αναγνωρίσει ότι η πολυδιαφημισμένη κοινότητα αξιών με τις ΗΠΑ έχει γίνει ένα προσωπείο. Η νέα στρατηγική ασφαλείας των ΗΠΑ δείχνει ότι υπό τον Τραμπ οι ηθικοί δεσμοί δεν μετρούν πια, αλλά μόνον οι σκέτοι υπολογισμοί ισχύος. Η Ουάσινγκτον εργάζεται ανοιχτά για να διασπάσει την Ευρώπη και να αποδυναμώσει τις δημοκρατίες της. Η υπόδειξη ότι από το 2027 και μετά η Ευρώπη πρέπει να αναλάβει η ίδια το βάρος της άμυνας της ταιριάζει στην εικόνα μιας διατλαντικής σχέσης υπό διάσπαση. Το ρήγμα είναι ιδιαίτερα εμφανές στην πολιτική για την Ουκρανία. Ενώ η Ευρώπη βλέπει τον εαυτό της σε ρόλο υπερασπιστή της ελευθερίας και της δημοκρατίας, οι ΗΠΑ μιλούν μόνον για «στρατηγική σταθερότητα» με την Ρωσία· προς μεγάλη απογοήτευση του Μακρόν. Η Ευρώπη βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι, αλλά συνεχίζει να υπνοβατεί. Χρειαζόμαστε επιτέλους ανάληψη κοινής ευθύνης για την πολιτική της ασφάλειας και μια Ευρώπη με αυτοπεποίθηση και ικανότητα για δράση. Μόνο τότε η ήπειρος δεν θα γίνει θύμα παγκόσμιων αναταραχών, αλλά αρχιτέκτονας της δικής της ασφάλειας [...]»

Neue Zürcher Zeitung am Sonntag (Ελβετία): Ο Ντόναλντ Τραμπ εγκαταλείπει την Ευρώπη
   
«[...] Όσοι δεν ήθελαν να το πιστέψουν τώρα το έχουν γραπτό μπροστά τους, με την σφραγίδα και την υπογραφή του Προέδρου: Οι ΗΠΑ του Ντόναλντ Τραμπ παίρνουν διαζύγιο με την Ευρώπη, τον σύμμαχό τους, με την Γηραιά Ήπειρο από την οποία κάποτε αναδύθηκε η αμερικανική κοινωνία. Η στρατηγική εθνικής ασφάλειας την οποία δημοσίευσε ο Λευκός Οίκος αυτή την εβδομάδα δεν αναγνωρίζει πλέον καμία κοινότητα αξιών. Αντ' αυτού, η κυβέρνηση Τραμπ μετράει και ζυγίζει τις χώρες και τους αποδίδει σημασία ανάλογα με το πόσο καλά μπορούν να προωθήσουν τα επιχειρηματικά συμφέροντα των ΗΠΑ. Αυτή είναι η εμπορική πλευρά της Αμερικής του Τραμπ.
Υπάρχει όμως και μια ιδεολογική, εθνοτική-εθνικιστική (ethnonationalist) πλευρά. Την προωθεί με έμφαση κυρίως ο Αντιπρόεδρος James David Vance. Στην ομιλία του στο Μόναχο τον Φεβρουάριο του 2025, είχε κατηγορήσει τους Ευρωπαίους για λογοκρισία
και για αντιδημοκρατική συμπεριφορά. Με αυτό, εννοούσε νομικές διαδικασίες κατά της ρητορικής μίσους στο διαδίκτυο ή τον αποκλεισμό ακροδεξιών κομμάτων από θέσεις εξουσίας. Η νέα στρατηγική ασφαλείας των ΗΠΑ προχωρά ένα βήμα παραπέρα. Επειδή τα ευρωπαϊκά κράτη επιτρέπουν μαζική μετανάστευση, αντιμετωπίζουν το φάσμα μιας “πολιτισμικής εξάλειψης”. Γι αυτόν τον λόγο, οι ΗΠΑ του Τραμπ θέλουν να υποστηρίξουν ομοϊδεάτες στην Ευρώπη. Με απλά λόγια: Αντιπλουραλιστικά κόμματα της
Ακροδεξιάς και ανελεύθερες (illiberal) δημοκρατίες όπως της Ουγγαρίας [του Όρμπαν]. Αυτή δεν είναι η Δύση που ξέρουμε [...]»
 
Η απέναντι πλευρά:
Rossiyskaya Gazeta (Ρωσία): Η Ρωσία δεν συνιστά πια απειλή για τις ΗΠΑ
«[...] Συνολικά, η νέα στρατηγική εθνικής ασφάλειας των Ηνωμένων Πολιτειών, η οποία μόλις δημοσιεύτηκε, δίνει μια επαναστατική εντύπωση. Bασικό της περίγραμμα είναι το πνεύμα του Anchorage” (η συνάντηση των Προέδρων της Ρωσίας και των ΗΠΑ στην Αλάσκα) [...]
Στα Μέσα Ενημέρωσης του Παλαιού Κόσμου [Ευρώπη], άρχισαν να αναζητούν, με τρόπο άμεσο ή έμμεσο, τους υπεύθυνους για την αρνητική στάση του Λευκού Οίκου απέναντι στους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Η Κάγια Κάλλας, υπεύθυνη για τις εξωτερικές σχέσεις της ΕΕ, δέχτηκε αμέσως πυρά [...] Οι Βρυξέλλες πρέπει τώρα να πληρώσουν για την ριζοσπαστισμό της Κάλλας και την κραυγαλέα αντιεπαγγελματική στάση της [...]
Τώρα, η εχθρότητα και η καχυποψία γίνονται η επίσημη πολιτική του Τραμπ απέναντι στην Ευρώπη [...] Και η αποκατάσταση της στρατηγικής σταθερότητας με την Ρωσία είναι πλέον μία από τις σημαντικότερες προτεραιότητες εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ απέναντι στην Ευρώπη [...] Η Ρωσία δεν είναι πια απειλή»
 
Υπάρχουν ακόμη καθισμένοι σε δυό καρέκλες;
Frankfurter Allgemeine Zeitung
: Δεν είναι όλες οι επικρίσεις κατά της ΕΕ λανθασμένες
Stephan Löwenstein, Trumps Weltordnung ist eine Gefahr für die EU, FAZ, 7.12.2025
[...]Το έγγραφο στρατηγικής δείχνει ότι η αλλοπρόσαλλη εντύπωση που δίνουν συχνά οι δηλώσεις του Τραμπ, δεν σημαίνει ότι ενεργεί χωρίς σχέδιο. Υπάρχουν προσεκτικά διατυπωμένες ιδέες για το πώς βλέπει μια επιθυμητή διεθνή τάξη πραγμάτων. Για το μεταπολεμικό ευρωπαϊκό εγχείρημα ειρήνης και ευημερίας, εν ολίγοις για την ΕΕ, αυτό που βλέπουμε αποτελεί κίνδυνο. Μια υποτροπή στους ανταγωνισμούς μεταξύ εθνικών κρατών θα την κατέστρεφε· και δεν θα σταθεροποιούσε την ήπειρο, όπως ισχυρίζεται το αμερικανικό έγγραφο [...] Ωστόσο, δεν είναι όλες οι επικρίσεις κατά της ΕΕ λανθασμένες, απλά και μόνον επειδή προέρχονται από τον Τραμπ. Και τούτο δεν ισχύει μόνον για το ζήτημα της μετανάστευσης. Η Ευρώπη είναι δυνητικά ισχυρή. Μάλιστα, αυτό το παραδέχεται ρητά το νέο αμερικανικό δόγμα. Όμως η Ευρώπη πρέπει να κάνει κάτι για να διατηρήσει αυτή τη δύναμη. Υπό το πρίσμα τούτο, η εμφατικά σιωπηρή αντίδραση της γερμανικής κυβέρνησης στην δημοσίευση του εγγράφου είναι κάτι που εκπλήττει»
 
Βλ. όμως στην ίδια εφημερίδα και τις άλλες σκέψεις από πολιτικούς:
Sofia Dreisbach, Thomas Gutschker, Eckart Lohse, Friedrich Schmidt: Das Papier in dem die USA mit Europa abrechnen, FAZ 7.12.2025 Γερμανοί ειδικοί της εξωτερικής πολιτικής προτρέπουν για πιο ενωμένη Ευρώπη
Ένα «ξεχωριστό μέσο αυτής της παρέμβασης των ΗΠΑ» στις εσωτερικές υποθέσεις των ευρωπαϊκών κρατών είναι η στοχευμένη συνεργασία με τους εσωτερικούς εχθρούς των φιλελεύθερων δημοκρατιών υπό τη μορφή ακροδεξιών κομμάτων, δήλωσε ο βουλευτής του CDU Νόρμπερτ Ρέτγκεν
(Norbert Röttgen). Στόχος της εξωτερικής πολιτικής της Ουάσιγκτον είναι η «ολοκληρωμένη κυριαρχία στο Δυτικό Ημισφαίριο». Η ευρωπαϊκή κυριαρχία δέχεται τώρα επίθεση από την Ρωσία με τον πόλεμο και πιέζεται από την Αμερική με την αξίωσή της να παρεμβαίνει στα εσωτερικά των ευρωπαϊκών χωρών και να τους δίνει ιδεολογικές οδηγίες. Αυτό για σημαίνει ότι για την υπεράσπιση της δημοκρατίας στην ευρωπαϊκή ήπειρο βρισκόμαστε σε «κατάσταση ανάγκης» .
Ο Ρέτγκεν, μαζί με την αρμόδια για την εξωτερική πολιτική του Κόμματος των Πρασίνων και αναπληρώτρια επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας τους Αγκνιέσκα Μπρούγκερ (Agnieszka Brugger), προτρέπουν τους Ευρωπαίους να συμφωνήσουν στις Βρυξέλλες στις 18 Δεκεμβρίου για την αξιοποίηση των παγωμένων κρατικών περιουσιακών στοιχείων της Ρωσίας. Αυτά τα περιουσιακά στοιχεία προορίζονται να βοηθήσουν την Ουκρανία στον αγώνα της κατά της Ρωσίας. Αυτό θα έδειχνε τη βούληση των Ευρωπαίων και θα τους παρείχε τα μέσα για να επιβληθούν, δήλωσε ο Ρέτγκεν στην F.A.Z. «Εάν αυτό αποτύχει, οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές».
Παρόμοια επιχειρηματολογεί η Μπρούγκερ: «Δεν είναι το μόνο θέμα, αλλά ιδιαίτερα όσον αφορά τα παγωμένα περιουσιακά στοιχεία, τίθεται το ερώτημα αν η Ευρώπη μπορεί να αντέξει σ' αυτόν τον σκληρό κόσμο, στον οποίο τώρα τα χαρτιά ανακατεύονται και πάλι, ή θα συνθλιβεί χωρίς έλεος». Εάν υπήρχε θέληση, η Ευρώπη θα μπορούσε να γίνει «παίκτης αντί για πιόνι». «Θέλουμε έναν ισχυρό διατλαντικό δεσμό με τις ΗΠΑ και τον σημαντικότερο εταίρο μας να στέκεται στο πλευρό μας· όμως, αν η κυβέρνηση Τραμπ δεν το θέλει, δυστυχώς πρέπει να αντικρύσουμε την πραγματικότητα καταπρόσωπο και επιτέλους να δράσουμε αποφασιστικά».
 
Τα αποσπάσματα (πλην του τελευταίου της faz) λήφθηκαν από το ανυπόγραφο άρθρο Trump -Regierung arbeitet auf die Zerstörung der EU hin“ - US-Strategie alarmiert Kommentatoren, στην εφημερίδα Die Welt, 8.12.2025

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το τέλος της Ριζοσπαστικής Αριστεράς

Η Διακυβέρνηση στην ΕΕ - Στον καιρό του Ουκρανικού πολέμου και της κλιματικής κρίσης

Axel Springer SE, Politico, ρωσικό πετρέλαιο, ορυκτά καύσιμα

Axel Springer SE, Politico, ρωσικό πετρέλαιο, ορυκτά καύσιμα
«Στόλοι φαντάσματα» και η ελληνική «βαριά βιομηχανία»

Μαλθακότητα και δικαιωματισμός; Παρακμή της Δύσης; Ή κοινωνία των πολιτών χωρίς πολίτες;

Φιλελευθερισμός από φόβο για εποχές φόβου - Η περίπτωση της Τζούντιθ Σκλαρ

Φιλελευθερισμός από φόβο για εποχές φόβου - Η περίπτωση της Τζούντιθ Σκλαρ
Οι ουτοπικές φιλελεύθερες ιδεολογίες και η ταύτιση του πολιτικού ανταγωνισμού με τη «σχέση εχθρού και φίλου» (Καρλ Σμιτ) συνδημιούργησαν δυστοπία, «επικίνδυνο» κόσμο.

Το παλιό έχει πεθάνει, το καινούργιο μάς έχει γίνει πρόβλημα

Ο εγκλωβισμός στα όρια της οικονομίας: Φαντασιοπληξίες αριστερών ιδεολόγων

Ο ατυχής όρος «ακραίο Κέντρο». Στη Βρετανία και αλλού, κυρίως στην Ελλάδα

Υπάρχει ακόμη «άνθρωπος» και ανθρωπισμός; Φουκώ και Χάιντεγκερ ή Τσόμσκυ και Μαρκούζε;

Κρυμμένα μυστικά & αυταπάτες στη «ριζοσπαστική Αρiστερά» & στους επίδοξους Έλληνες Σοσιαλδημοκράτες

«Οι πολλοί», οι ελίτ και ο Λένιν. Υπενθύμιση του αυτονόητου

«Οι πολλοί», οι ελίτ και ο Λένιν. Υπενθύμιση του αυτονόητου
Πάντα οι μειοψηφίες - ξυπόλητες ή κομψά ντυμένες - «σκαρφαλώνουν μέσα σε σκοτάδια απόλυτα»

Τα απομεινάρια μιας ημέρας του Ιουλίου 2015

Τα απομεινάρια μιας ημέρας του Ιουλίου 2015
   Ο βαρώνος Μινχάουζεν,
τo δημοψήφισμα, η υπνοβα-
 σία και το πολιτικό λάθος

Φράνσις Φουκουγιάμα: «Ζούμε σε εποχή πολιτικής αποσύνθεσης. Ωστόσο, πιστεύω ακόμη στην πρόοδο»

Πολιτική Δύση, πολιτισμική Δύση - Παλινόρθωση του Παλαιού Καθεστώτος στην εποχή των διακινδυνεύσεων;

Πολιτική Δύση, πολιτισμική Δύση - Παλινόρθωση του Παλαιού Καθεστώτος στην εποχή των διακινδυνεύσεων;
Προς εθνικούς «ιδιαίτερους δρόμους»; Ή θα ολοκληρωθεί πλανητικά το ημιτελές (και πολύ πρόφατο) επίτευγμα, η αντιπροσωπευτική δημοκρατία με συνταγματικά εγγυημένες ελευθερίες και δικαιώματα;

Ελλάδα 2009-2023, χρόνια πολιτικής δυσαρέσκειας (21.8.2023)

The 2024 state of the climate report: Perilous times on planet Earth

The 2024 state of the climate report: Perilous times on planet Earth
BioScience - American Institute of Biological Sciences/ University of Oxford

Our World in Data - CO₂ emissions

Kate Bush: Little Shrew - Η μικρή μυγαλή (ή «Η Χιονονιφάδα»)

Kate Bush: Little Shrew - Η μικρή μυγαλή (ή «Η Χιονονιφάδα»)
Ένα αντιπολεμικό animation

Mariana Mazzucato: A progressive green-growth narrative (Project Syndicate, Social Europe)

Χρίστος Αλεξόπουλος - Υπό κοινωνιολογικό πρίσμα (Μεταρρύθμιση)

Πώς στήνεται μια «πιο σοβαρή» Χρυσή Αυγή - Η προϊστορία του κόμματος «Εναλλακτική για τη Γερμανία»

Πώς στήνεται μια «πιο σοβαρή» Χρυσή Αυγή - Η προϊστορία του κόμματος «Εναλλακτική για τη Γερμανία»
Από τους σκληρούς νεοφιλελεύθερους ευρωσκεπτικιστές οικονομολόγους και επιχειρηματίες στον αντισυστημικό λαïκο-ναζισμό

Green European Journal

             

CO₂ and Greenhouse Gas Emissions

CO₂ and Greenhouse Gas Emissions
Our World in Data

2013: Η ελληνική κρίση μέσα στην ευρωπαϊκή. Είμαστε ακόμα ζωντανοί; (4.2.2013)

Verlyn Klinkenborg: Τι συμβαίνει στις μέλισσες και στις πεταλούδες (και σε άλλα όντα);

Verlyn Klinkenborg: Τι συμβαίνει στις μέλισσες και στις πεταλούδες (και σε άλλα όντα);
Γιατί οι άνθρωποι δεν το συνειδητοποιούν;

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου