Οι Ασιάτες και Αφρικανοί μετανάστες που έρχονται για να εργαστούν στην Αγγλία γενικά δεν είναι ανεπιθύμητοι
και γίνονται αποδεκτοί σχετικά εύκολα. Ο λόγος είναι απλός: Εργάζονται
συνήθως σε πενιχρά αμοιβόμενες και επισφαλείς θέσεις εργασίας του τριτογενούς τομέα, καθώς
και «υπηρεσιών μέριμνας» (π.χ. νοσηλευτές, οικιακοί βοηθοί κτλ). Η είσοδος αυτής της ομάδας νέου εργατικού δυναμικού στην αγορά εργασίας, συντελεί ώστε να συμπιέζονται κυρίως οι μισθοί
των νεαρών Άγγλων εργαζομένων ή και μεγαλύτερων αλλά ανειδίκευτων συναδέλφων τους. Δηλαδή ζημιώνει αυτούς για τους
οποίους δεν δίνουν δεκάρα τα σημερινά συνδικάτα και το τμήμα της κοινής
γνώμης που έχει ισχυρή φωνή - ακριβώς όπως συμβαίνει και στην Ελλάδα. Έτσι, στην Αγγλία, οι
«έγχρωμοι»
μετανάστες είναι κοινωνικά αποδεκτοί. Ή και καλοδεχούμενοι, επειδή
συμπιέζουν το εργασιακό κόστος των μικροεπιχειρήσεων, των υπηρεσιών και διογκώνουν συνολικά τον επισφαλή τομέα της αγοράς εργασίας.
Αντίθετα, όσοι Ευρωπαίοι (όχι μόνον Ανατολικοευρωπαίοι - διότι στην Αγγλία εισρέουν επίσης Ισπανοί, Πορτογάλοι, Ιταλοί) μεταναστεύουν στην Αγγλία για να εργαστούν σε χειρωνακτικές ή ημι-χειρωνακτικές εργασίες, κατευθύνονται είτε σε καλύτερα αμειβόμενες, ακόμη σχετικά «προστατευόμενες» από τα συνδικάτα θέσεις μισθωτής εργασίας, είτε σε «αυτοαπασχόληση» (υδραυλικοί, ηλεκτρολόγοι και άλλοι ειδικευμένοι τεχνίτες οικοδομικών), αλλά και σ΄εκείνες τις λίγες θέσεις ειδικευμένης εργοστασιακής απασχόλησης που έχουν απομείνει ακόμη στην Αγγλία. Συνεπώς, συντελούν στο να συμπιέζονται οι μισθοί ή άλλες απολαβές πρώην - ή και νύν - σχετικά «προστατευόμενων» κοινωνικών ομάδων. Γι' αυτό το λόγο, οι μετανάστες από την ηπειρωτική Ευρώπη, αντίθετα από τους Ασιάτες και Αφρικανούς, δεν είναι αποδεκτοί από τις πιο παραδοσιακές μερίδες των Άγγλων εργαζομένων και των μεσοστρωμάτων, οι οποίες ζουν σε άλλοτε ευημερούσες μικρομεσαίες επαρχιακές towns, όπως εκείνες που πρίν από 2-3 δεκαετίες ήταν ανθηρά κέντρα χαλυβουργίας, ανθρακωρυχείων και πολλών μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Αντίθετα, όσοι Ευρωπαίοι (όχι μόνον Ανατολικοευρωπαίοι - διότι στην Αγγλία εισρέουν επίσης Ισπανοί, Πορτογάλοι, Ιταλοί) μεταναστεύουν στην Αγγλία για να εργαστούν σε χειρωνακτικές ή ημι-χειρωνακτικές εργασίες, κατευθύνονται είτε σε καλύτερα αμειβόμενες, ακόμη σχετικά «προστατευόμενες» από τα συνδικάτα θέσεις μισθωτής εργασίας, είτε σε «αυτοαπασχόληση» (υδραυλικοί, ηλεκτρολόγοι και άλλοι ειδικευμένοι τεχνίτες οικοδομικών), αλλά και σ΄εκείνες τις λίγες θέσεις ειδικευμένης εργοστασιακής απασχόλησης που έχουν απομείνει ακόμη στην Αγγλία. Συνεπώς, συντελούν στο να συμπιέζονται οι μισθοί ή άλλες απολαβές πρώην - ή και νύν - σχετικά «προστατευόμενων» κοινωνικών ομάδων. Γι' αυτό το λόγο, οι μετανάστες από την ηπειρωτική Ευρώπη, αντίθετα από τους Ασιάτες και Αφρικανούς, δεν είναι αποδεκτοί από τις πιο παραδοσιακές μερίδες των Άγγλων εργαζομένων και των μεσοστρωμάτων, οι οποίες ζουν σε άλλοτε ευημερούσες μικρομεσαίες επαρχιακές towns, όπως εκείνες που πρίν από 2-3 δεκαετίες ήταν ανθηρά κέντρα χαλυβουργίας, ανθρακωρυχείων και πολλών μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Η «νέα αγγλική εργατική τάξη» του τριτογενούς τομέα και των υπηρεσιών, νεαρής ηλικίας, κακοπληρωμένη και συνδικαλιστικά απροστάτευτη, συνωστίζεται κυρίως στα μεγάλα μητροπολιτικά κέντρα, στις cities του
Λονδίνου, του Λίβερπουλ, του Μάντσεστερ, του Μπέρμινχαμ, του Λιντς κτλ.
Εκεί βλέπουμε μεγάλες πλειοψηφίες εναντίον της Brexit αλλά και ποσοστά του Εργατικού Κόμματος 70 ή και 80 % - παρά τις απώλειες.
© CityMetric/Alasdair Rae - Data: House of Commons Libary, MHCLG (εκλογές 2017) |
Π.χ. από τις εκλογικές περιφέρειες του ευρύτερου Μάντσεστερ με πολυάριθμες πληθυσμιακές ομάδες στερημένες οικονομικά και με υψηλή ανεργία, το Εργατικό Κόμμα έλαβε στο Manchester Gorton 77,6 % και στις περιφέρειες Oldham West, Wythenshawe, Ashton-under-Lyne, Worsley και Stalybridge ποσοστά της τάξης του 50 %. Στατιστικές λένε ότι η πόλη της Αγγλίας με πιο μεγάλη αναλογία φτωχών πληθυσμιακών ομάδων σήμερα είναι το Middlesbrough στο Βόρειο Γιορκσάιρ. Εκεί
οι Εργατικοί έλαβαν 50,5 %, παρά την μεγάλη μείωση ποσοστών τους και
την πτώση της συμμετοχής στις εκλογές. Στις περιφέρειες Liverpool Walton και Birmingham Hodge Hill με τεράστια ποσοστά φτώχειας και ανεργίας, το Εργατικό Κόμμα έλαβε, αντίστοιχα, 84,7 % με σχεδόν μηδενικές απώλειες και 78,7 % με πολύ μικρές απώλειες.
Η στατιστική και οι αριθμοί αποκαλύπτουν και κάτι άλλο πολύ ενδιαφέρον: Στο σύνολο της Αγγλίας, το Εργατικό Κόμμα είχε μικρότερο ποσοστό απωλειών προς τους αντιευρωπαίους Συντηρητικούς (4,70 %), παρά προς τους ναυαγισμένους Φιλελεύθερους
(6,06 %). Στη Σκωτία, οι απώλειες προς το εκεί Εθνικό Κόμμα (SNP),
απομάκρυναν από τους Εργατικούς και τους λίγους Σκωτσέζους ψηφοφόρους
που τους είχαν απομείνει.
Γ. Ρ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου