Με αφωνία ως προς τα σοβαρά και ουσιαστικά αντέδρασε το πολιτικό προσωπικό της χώρας μας και όλο το ελληνικό κομματικό σύστημα στην δημοσιοποίηση της έκθεσης του Μάριο Ντράγκι για το «Μέλλον της Ευρωπαϊκής Ανταγωνιστικότητας» και την στρατηγική που απαιτείται για να αντέξει η ήπειρος μας στις προκλήσεις που θέτουν η ραγδαία άνοδος της Κίνας και η παραδοσιακή δύναμη των ΗΠΑ. Η σύνταξη της πολυαναμενόμενης έκθεσης είχε ανατεθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στον Ιταλό πρώην πρωθυπουργό και πρώην διοικητή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Σε αντίθεση με ανταγωνιζόμενες αντιδράσεις από εξέχοντα τμήματα του πολιτικού προσωπικού άλλων χωρών-μελών της ΕΕ, εδώ είδαμε πάλι να επικρατεί αδιαφορία για το ευρωπαϊκό (δηλαδή και για το ελληνικό) μέλλον. Ίδια και απαράλλαχτη στα τμήματα του πολιτικού προσωπκού και του κομματικού μας συστήματος, αυτά που η κατά παράδοση ονοματολογία διαχωρίζει σε «δεξιά», «κεντρώα» ή «αριστερά». Προς το παρόν, ως σχεδόν μοναδική εξαίρεση είδαμε την παραβίαση αυτής της ομερτά από την Άννα Διαμαντοπούλου. Η παρασπονδία της πρώην Επιτρόπου της ΕΕ και πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ με πολλά χαρτοφυλάκια (τελευταίο της Παιδείας), μάλλον την αποξενώνει ακόμη περισσότερο από το κομματικό σύστημα μας. Και δεν θα την βοηθήσει ιδιαίτερα για την διεκδίκηση της προεδρίας του ΠΑΣΟΚ. Έχει άραγε σχέση η παρέκκλιση της με το γεγονός ότι μετά το 2012 έμεινε ουσιαστικά εκτός πολιτικής με τη στενή έννοια; Αντ΄ αυτής ανέλαβαν διαδοχικά οι εκ του πανεπιστημιακού μανδαρινάτου κύριοι Μπαμπινιώτης, Αρβανιτόπουλος και επόμενοι. Πάντως, ως εξαίρεση, μας προειδοποιεί για το τί λογής παγιωμένοι (αυτο)καταστροφικοί κανόνες πολιτικής συμπεριφοράς βαραίνουν το παρόν και απειλούν το μέλλον μας ως Πολιτεία και ως κοινωνία.
Ως πολίτες της Ευρώπης,
από τη Λισαβώνα και το Δουβλίνο μέχρι το Βουκουρέστι και το Κίεβο, από την Αθήνα και τα Σκόπια μέχρι το Ελσίνκι και τη Στοκχόλμη, είμαστε όλοι μπροστά στα τεράστια προβλήματα που επισημαίνει η έκθεση Ντράγκι. Το πολιτικό προσωπικό της χώρας μας και το ελληνικό κομματικό σύστημα δεν τα αισθάνονται ως δικά τους και κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν, λες και είναι ηγεμόνες ταχύκαυστοι, αδιάφοροι για το αύριο των «υπηκόων» τους. «Après moi le déluge» («μετά από εμένα ας έλθει ο κατακλυσμός») έλεγε ο Λουδοβίκος ΙΕ΄ της Γαλλίας.
Η δημοσιοποίηση της έκθεσης Ντράγκι, εκτός των άλλων, εξέθεσε και πάλι μπροστά σε όσους έχουν μάτια και βλέπουν, την ποιότητα του σημερινού πολιτικού προσωπικού μας και τα «κεκτημένα» του ελληνικού κομματικού συστήματος υπό την σημερινή του μορφή. Εκτός από τις πλανητικές προκλήσεις και τα αδυσώπητα διλλήμματα που τίθενται στην Ευρώπη ως όλον, εδώ έχουμε αυτή την κατά Γκράμσι «αδιαφορία, αβουλία και παρασιτισμό», αυτό «το νεκρό βάρος της ιστορίας» που ακινητοποιεί την ελληνική πολιτική. Είναι ένα επιπρόσθετο, γιγάντιο πρόβλημα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε, ειδικά ως Έλληνες πολίτες.
Γ. Ρ.
© iefimerida - Άννα Διαμαντοπούλου: Η Έκθεση Ντράγκι και η σημασία της για την Ελλάδα - Ακούει η Αθήνα; 12.9.2024, αναδημοσίευση και στον ιστοχώρο Μεταρρύθμιση
Σιγή ασυρμάτου σε όλο το πολιτικό σύστημα για την πολυαναμενόμενη και πολύ σημαντική Έκθεση του Μάριο Ντράγκι που παρουσιάστηκε επίσημα την περασμένη Δευτέρα στις Βρυξέλλες.
Κείμενο στρατηγικής σημασίας για το τι πρέπει να γίνει προκειμένου η ΕΕ να μη χάσει οριστικά το τρένο της διεθνούς ανταγωνιστικότητας και να μείνει ουραγός στην παγκόσμια οικονομία. Αντίθετα, όπως ήταν φυσικό, προκάλεσε το ενδιαφέρον και τα σχόλια πολιτικών, αναλυτών, υψηλών παραγόντων της πολιτικής και οικονομικής ζωής και σχεδόν όλων των μέσων ενημέρωσης στην ΕΕ αλλά και έξω από αυτήν.
Πρώτος, έσπευσε να την κατακεραυνώσει ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Κρίστιαν Λίντνερ [των Ελευθέρων Δημοκρατών - FDP, τρίτου και μικρότερου κόμματος στον τρικομματικό κυβερνητικό συνασπισμό ], στρέφοντας κυρίως τα βέλη του εναντίον του κοινού δανεισμού που προτείνει ο Ντράγκι ως μόνη λύση κάλυψης της ετήσιας επενδυτικής υστέρησης της ΕΕ, που την αποτιμά σε 800 δισεκατομμύρια ευρώ. Η ανταπάντηση ήλθε, όχι από εκεί που λογικά θα την ανέμενε κάποιος, π.χ. από μια λιγότερο ανεπτυγμένη χώρα του ευρωπαϊκού Nότου, αλλά από συνάδελφό του στη γερμανική κυβέρνηση και μάλιστα αντικαγκελάριο [και Υπουργό Οικονομικών Υποθέσεων], τον Πράσινο Ρόμπερτ Χάμπεκ, που απερίφραστα δήλωσε υποστηρικτής των προτάσεων Ντράγκι.
Ακολούθησε ο Ισπανός υπουργός Οικονομικών, που επίσης τάχθηκε αναφανδόν υπέρ του κοινού δανεισμού, αλλά και ο Γάλλος ευρωβουλευτής Μπερνάρ Γκετά, της παράταξης του προέδρου Μακρόν, που χαιρέτισε το σπάσιμο των ταμπού της κοινής άμυνας, της κοινής βιομηχανικής πολιτικής και του κοινού δανεισμού.
Πρώτος, έσπευσε να την κατακεραυνώσει ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Κρίστιαν Λίντνερ [των Ελευθέρων Δημοκρατών - FDP, τρίτου και μικρότερου κόμματος στον τρικομματικό κυβερνητικό συνασπισμό ], στρέφοντας κυρίως τα βέλη του εναντίον του κοινού δανεισμού που προτείνει ο Ντράγκι ως μόνη λύση κάλυψης της ετήσιας επενδυτικής υστέρησης της ΕΕ, που την αποτιμά σε 800 δισεκατομμύρια ευρώ. Η ανταπάντηση ήλθε, όχι από εκεί που λογικά θα την ανέμενε κάποιος, π.χ. από μια λιγότερο ανεπτυγμένη χώρα του ευρωπαϊκού Nότου, αλλά από συνάδελφό του στη γερμανική κυβέρνηση και μάλιστα αντικαγκελάριο [και Υπουργό Οικονομικών Υποθέσεων], τον Πράσινο Ρόμπερτ Χάμπεκ, που απερίφραστα δήλωσε υποστηρικτής των προτάσεων Ντράγκι.
Ακολούθησε ο Ισπανός υπουργός Οικονομικών, που επίσης τάχθηκε αναφανδόν υπέρ του κοινού δανεισμού, αλλά και ο Γάλλος ευρωβουλευτής Μπερνάρ Γκετά, της παράταξης του προέδρου Μακρόν, που χαιρέτισε το σπάσιμο των ταμπού της κοινής άμυνας, της κοινής βιομηχανικής πολιτικής και του κοινού δανεισμού.
Εδώ βέβαια, στην Ελλάδα, φαίνεται άλλα μας απασχολούν. Διότι, πέρα από κάποιες χλιαρές επίσημες δηλώσεις, δεν αισθάνθηκε κανείς την ανάγκη να υποστηρίξει δημόσια και σθεναρά την Έκθεση, που, όπως θα δούμε παρακάτω, είναι κατά ευτυχή σύμπτωση «κομμένη και ραμμένη» στις ανάγκες της χώρας μας. Ας δούμε όμως ακριβέστερα αυτά τα σημεία ειδικού εθνικού ενδιαφέροντος:
 |
| Ο Μάριο Ντράγκι παραδίδει την Έκθεση στην Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν - Δεξιά ο Υπουργός Κρίστιαν Λίντνερ και ο Αντικαγκελλάριος Ρόμπερτ Χάμπεκ |
Η χώρα μας χρειάζεται 20 δισ. ευρώ επί πλέον επενδύσεων ετησίως για να φτάσει στον μέσο όρο της ΕΕ ως ποσοστό επενδύσεων προς ΑΕΠ. Τα 800 δισ. ευρώ επί πλέον ετήσιων επενδύσεων που προτείνει ο Ντράγκι για το σύνολο της ΕΕ θα μας βοηθούσαν να προσεγγίσουμε τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.
Μεγάλο μέρος αυτών των πρόσθετων επενδύσεων προτείνεται να χρηματοδοτηθεί μέσω ενός νέου κοινού δανεισμού, με άλλα λόγια μέσω ενός «νέου Ταμείου Ανάκαμψης», του οποίου η δημιουργία θα έχει πολλαπλές θετικές επιπτώσεις για την Ελλάδα αλλά και για την ενωμένη Ευρώπη, της οποίας το μέλλον συνυφαίνεται με το δικό μας. Πράγματι, ένας νέος κοινός δανεισμός αφ’ ενός θα είναι ένα αποφασιστικό βήμα προς την οικονομική και δημοσιονομική ενοποίηση της Ευρώπης και, αφ’ ετέρου, θα διασφαλίσει τη συνέχιση των σημερινών ευρωπαϊκών χρηματορροών προς τη χώρα μας, χωρίς τις οποίες θα επηρεασθούν, δυσμενώς, ίσως και επικίνδυνα, οι μελλοντικοί ρυθμοί ανάπτυξης.
Ως ποσοστό του ΑΕΠ στις αμυντικές δαπάνες είμαστε πρώτοι στην Ευρώπη και με υπερδιπλάσιο ποσοστό από τον μέσο όρο της ΕΕ. Η ανάπτυξη μιας κοινής πολιτικής αμυντικής βιομηχανίας, αναπόδραστα θα λειτουργήσει ως προθάλαμος μιας ουσιαστικής κοινής αμυντικής πολιτικής, της οποίας ένας από τους πρώτους ωφελούμενους θα είναι αυτονόητα η Ελλάδα, τόσο σε ό,τι αφορά τις αμυντικές της δαπάνες όσο και ως προς την προστασία των συνόρων της και των γεωπολιτικών της συμφερόντων;
Προμετωπίδα και γενεσιουργός αιτία της Έκθεσης Ντράγκι είναι η αύξηση της ανταγωνιστικότητας της Ευρώπης, όταν η χώρα μας, σύμφωνα με το ελβετικό ινστιτούτο IMD, βρίσκεται ως προς την ανταγωνιστικότητα στην 47η θέση μεταξύ 67 χωρών. Σήμερα, έχουμε μόνο το 73% του μέσου όρου ανταγωνιστικότητας της ΕΕ, με αρκετές μάλιστα από τις περιφέρειές μας να βρίσκονται μεταξύ 50% και 60%.
Στη χώρα μας ο καταναλωτής πληρώνει πολύ ακριβά την ηλεκτρική ενέργεια και σημαντικό μέρος της Έκθεσης Ντράγκι καταλαμβάνουν συγκεκριμένες προτάσεις απεξάρτησης από τον άνθρακα και υποκατάστασης εισαγόμενων ενεργειακών πόρων από πράσινη ενέργεια μειωμένου κόστους.
Η Έκθεση επίσης προτείνει συγκεκριμένα μέτρα για κάλυψη των κενών στην εκπαίδευση και κατάρτιση στην ΕΕ, ως προϋπόθεση για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας μέτρα που αν είναι απλώς αναγκαία στην ΕΕ είναι εντελώς απαραίτητα σε χώρες όπως η δική μας.
Τέλος - και χωρίς να εξαντλώ το οπλοστάσιο προτάσεων που περιλαμβάνει η Έκθεση και των ωφελειών τους για την Ελλάδα - ο Μάριο Ντράγκι εκτιμά ότι η υστέρηση της ΕΕ, έναντι των ΗΠΑ, αλλά και έναντι άλλων χωρών, στην Έρευνα και Καινοτομία, είναι η βασική αιτία της αυξανόμενης διαφοράς από αυτές τις χώρες ως προς τους ρυθμούς ανάπτυξης, και, για τον λόγο αυτόν, προβαίνει στη διατύπωση τολμηρών προτάσεων ενοποίησης της Έρευνας στην Ευρώπη. Αυτό αφορά άμεσα και τη χώρα μας, που με 1,45% του ΑΕΠ της ως ποσοστό του αθροίσματος δημόσιας και ιδιωτικής Έρευνας, βρίσκεται πολύ κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, που ανέρχεται σε 2,26 % (που και πάλι αυτός είναι αισθητά κατώτερος από τα αντίστοιχο ποσοστό των ΗΠΑ και κάτω από το μισό των ποσοστών του Ισραήλ ή της Νότιας Κορέας);
Μεγάλο μέρος αυτών των πρόσθετων επενδύσεων προτείνεται να χρηματοδοτηθεί μέσω ενός νέου κοινού δανεισμού, με άλλα λόγια μέσω ενός «νέου Ταμείου Ανάκαμψης», του οποίου η δημιουργία θα έχει πολλαπλές θετικές επιπτώσεις για την Ελλάδα αλλά και για την ενωμένη Ευρώπη, της οποίας το μέλλον συνυφαίνεται με το δικό μας. Πράγματι, ένας νέος κοινός δανεισμός αφ’ ενός θα είναι ένα αποφασιστικό βήμα προς την οικονομική και δημοσιονομική ενοποίηση της Ευρώπης και, αφ’ ετέρου, θα διασφαλίσει τη συνέχιση των σημερινών ευρωπαϊκών χρηματορροών προς τη χώρα μας, χωρίς τις οποίες θα επηρεασθούν, δυσμενώς, ίσως και επικίνδυνα, οι μελλοντικοί ρυθμοί ανάπτυξης.
Ως ποσοστό του ΑΕΠ στις αμυντικές δαπάνες είμαστε πρώτοι στην Ευρώπη και με υπερδιπλάσιο ποσοστό από τον μέσο όρο της ΕΕ. Η ανάπτυξη μιας κοινής πολιτικής αμυντικής βιομηχανίας, αναπόδραστα θα λειτουργήσει ως προθάλαμος μιας ουσιαστικής κοινής αμυντικής πολιτικής, της οποίας ένας από τους πρώτους ωφελούμενους θα είναι αυτονόητα η Ελλάδα, τόσο σε ό,τι αφορά τις αμυντικές της δαπάνες όσο και ως προς την προστασία των συνόρων της και των γεωπολιτικών της συμφερόντων;
Προμετωπίδα και γενεσιουργός αιτία της Έκθεσης Ντράγκι είναι η αύξηση της ανταγωνιστικότητας της Ευρώπης, όταν η χώρα μας, σύμφωνα με το ελβετικό ινστιτούτο IMD, βρίσκεται ως προς την ανταγωνιστικότητα στην 47η θέση μεταξύ 67 χωρών. Σήμερα, έχουμε μόνο το 73% του μέσου όρου ανταγωνιστικότητας της ΕΕ, με αρκετές μάλιστα από τις περιφέρειές μας να βρίσκονται μεταξύ 50% και 60%.
Στη χώρα μας ο καταναλωτής πληρώνει πολύ ακριβά την ηλεκτρική ενέργεια και σημαντικό μέρος της Έκθεσης Ντράγκι καταλαμβάνουν συγκεκριμένες προτάσεις απεξάρτησης από τον άνθρακα και υποκατάστασης εισαγόμενων ενεργειακών πόρων από πράσινη ενέργεια μειωμένου κόστους.
Η Έκθεση επίσης προτείνει συγκεκριμένα μέτρα για κάλυψη των κενών στην εκπαίδευση και κατάρτιση στην ΕΕ, ως προϋπόθεση για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας μέτρα που αν είναι απλώς αναγκαία στην ΕΕ είναι εντελώς απαραίτητα σε χώρες όπως η δική μας.
Τέλος - και χωρίς να εξαντλώ το οπλοστάσιο προτάσεων που περιλαμβάνει η Έκθεση και των ωφελειών τους για την Ελλάδα - ο Μάριο Ντράγκι εκτιμά ότι η υστέρηση της ΕΕ, έναντι των ΗΠΑ, αλλά και έναντι άλλων χωρών, στην Έρευνα και Καινοτομία, είναι η βασική αιτία της αυξανόμενης διαφοράς από αυτές τις χώρες ως προς τους ρυθμούς ανάπτυξης, και, για τον λόγο αυτόν, προβαίνει στη διατύπωση τολμηρών προτάσεων ενοποίησης της Έρευνας στην Ευρώπη. Αυτό αφορά άμεσα και τη χώρα μας, που με 1,45% του ΑΕΠ της ως ποσοστό του αθροίσματος δημόσιας και ιδιωτικής Έρευνας, βρίσκεται πολύ κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, που ανέρχεται σε 2,26 % (που και πάλι αυτός είναι αισθητά κατώτερος από τα αντίστοιχο ποσοστό των ΗΠΑ και κάτω από το μισό των ποσοστών του Ισραήλ ή της Νότιας Κορέας);
 |
| Από την Έκθεση Ντράγκι The future of European competitiveness, B - In-depth analysis & recommendations (σ.120) |
Η έκθεση Ντράγκι ορίζει τις κατευθύνσεις για μια Ευρωπαϊκή Ένωση που δεν μπορεί να είναι ατμοκίνητο τρένο το 2024 και μια Ελλάδα που δεν μπορεί να είναι το τελευταίο βαγόνι της. Ισχυρή ηγεσία στη χώρα σημαίνει ότι πρέπει και εμείς να δημιουργήσουμε συμμαχίες με χώρες και πολιτικές οικογένειες για να συμμετέχουμε στη γρήγορη αλλαγή σκηνικού μιας Ευρώπης που χάνεται σιγά-σιγά από τον χάρτη των παγκόσμιων πρωταγωνιστών.
Προσωπικά πιστεύω σε ένα ΠΑΣΟΚ που θα παίζει έναν πρωταγωνιστικό ρόλο στην Ευρώπη από όποια θέση και αν βρίσκεται και θα κινητοποιείται πριν είναι αργά, διότι οι επιπτώσεις μιας τέτοιας εξέλιξης θα είναι περισσότερο επιβαρυντικές ιδιαίτερα για χώρες σαν τη δική μας.
The future of European competitiveness: Looking ahead - Report by Mario Draghi
The Draghi EU competitiveness report - the reactions (euronews)
Mario Draghi's competitiveness report: EU condemned to 'slow agony' if no change ( Virginie Malingre, Le Monde)
Draghi's Report: A force for reform (Groupe d’études géopolitiques)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου